Kunst doet pijn!

De vrijdagmiddag 26 oktober was een druk bezochte. Veel bezoekers die ons Pop-up museum met een bezoek kwamen vereren.

Na een rondleiding liep ik terug naar de balie waar een struise mevrouw op een van de stoelen had plaatsgenomen. Ze kende een, ook aanwezige, collega gastvrouw en ik werd geïntroduceerd door haar als een van de kunstenaars.

‘Ik heb vroeger ook geschilderd en getekend’ zei ze, met een wat droeve uitdrukking op haar gezicht. We raakten in gesprek. ‘Wat maakte u alzo’, vroeg ik. ‘Ja ik maakte van alles, maar dat kan ik nu niet meer’, ‘Vond u het niet meer leuk’, probeerde ik. ‘Nee, nee dat is het niet, maar ik kreeg ‘STOLK.

Ik verstond haar verkeerd, want ik zei: ‘een sok?’ ‘Nee Solk, dat betekent een Somatische onbekende lichamelijke klacht.’ Ze vertelde: ‘ Ik heb sinds 11 jaar zenuwpijnen en kan geen pen en penseel meer vasthouden, want te pijnlijk. En de heren medici weten niet wat te doen. Er is geen remedie tegen’. Ik zat even wat verslagen naar haar te kijken. Dat merkte ze en met een wat minder droeve uitdrukking vervolgde ze: ‘Maar ik fotografeer nu, want een lichte camera kan ik wel heel even vasthouden, niet te lang want dan is het weer te pijnlijk, maar even; dat gaat’.

De collega gastvrouw liet op haar I-phone foto’s van haar werk zien, want zelf was ze te bescheiden om dat te doen. Prachtige natuuropnames, werkelijk prachtig van compositie, en onderwerp en lichtinval. Ik complimenteerde haar. ‘U schildert nu het licht, niet met het penseel, maar met de camera. Fijn dat u dat gelukkig nog wel kunt’. Ze glimlachte. ‘Maar kunst maken, het blijft pijnlijk’.

Rudolph Boshuizen

Uitgelichte afbeelding: The Library of Light van Raul Balai

Meer blogs van Rudolph

https://stichtingsmaak.nl/2018/2018/10/21/kunst-kijken-is-meer-zien/